|
Met groot verdriet heeft het Netwerk VN-Vrouwenverdrag kennisgenomen van het overlijden van Ines Orobio de Castro op 31 mei. Ines was vanaf het begin in 2002 actief betrokken bij het Netwerk. Eerst als beleidsmedewerkster bij E-Quality en na de fusie met Aletta als beleidsmedewerkster van Atria, Kennisinstituut voor Emancipatie en Vrouwengeschiedenis. Na haar pensionering in 2014 bleef Ines actief in het Netwerk – als vertegenwoordigster van de Vereniging voor Vrouw en Recht Clara Wichmann en vanaf 2018 als onafhankelijk expert. Kernwoorden: enthousiast, betrokken, eigenwijs én betrouwbaar.
In het Netwerk ontplooide Ines een diversiteit aan activiteiten, deels van blijvende waarde. Zo zullen de deelnemers aan de bijeenkomst op 29 augustus a.s. over de Aanbevelingen van het CEDAW-Comité over vrouwen, vrede en veiligheid dankbaar gebruik maken van de samenvattingdie Ines in 2015 maakte van General Recommendation 30 on women in conflict prevention, conflict and post-conflict situations. In het schrijfteam van de schaduwrapportage VN-Vrouwenverdrag 2016 nam ze het onderdeel over beeldvorming en stereotypen voor haar rekening. Ze was aanwezig in Genève bij de dialoog tussen het CEDAW-Comité en de Nederlandse regeringsdelegatie.
Op de foto de minister van emancipatie met een deel van de NGO-delegatie in Genève: v.l.n.r. Floor van Schagen (secretariaat Netwerk), Ines Orobio de Castro, minister Jet Bussemaker, Shirin Musa (Femmes for Freedom), Zehra Zariaslan (Atria). Juist over de aanbevelingen aangaande stereotypen moest de Nederlandse regering eind 2018 een follow-up rapportage inleveren. Voor Ines sprak het vanzelf dat ze dan ook een bijdrage zou leveren aan de schaduwrapportage op het follow-up rapport, hoewel ze al ziek was en volop beslommerd door behandelingen. Ze heeft nog het genoegen mogen smaken te lezen in CEDAW’s follow-up brief dat de schaduwrapportage ter harte is genomen. Tot bijna het laatst heeft Ines vanaf haar ziekbed namens het Netwerk én namens de VVRmenig (re)tweet het wereldwijde web op geslingerd. Dat vond ze leuk en interessant, omdat ze daardoor op een speciale manier naar (nieuws) berichten keek, aldus een appbericht een week of wat geleden. Er is zo veel meer te schrijven over Ines’ activiteiten, zoals haar bijdrage aan de lokale politiek in Amsterdam Oost, haar betrokkenheid bij het tijdschrift Katijf, een socialisties feministiese visie en haar proefschrift uit 1993: Made to order: seks/gender in a transsexual perspective. Die herinneringen zullen ongetwijfeld opgehaald worden tijdens de uitvaart vrijdag 7 juni a.s. op dezelfde plek waar het Netwerk bijna zes jaar geleden alweer afscheid nam van Nonja Meintser, eveneens feministe in hart en nieren, na een ziekbed van een paar maanden. Onwillekeurig trokken ook vele herinneringen aan Nonja langs de laatste maanden. Wie deelneming wil betuigen of herinneringen wil delen met Ines’ vrouw, vrienden en familie kan dat via het Netwerk doen. Wij zorgen dat het op de goede plaats terecht komt. Namens het Netwerk VN-Vrouwenverdrag: |
